سانتیاگو کالاتراوا
سانتیاگو کالاتراوا در ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۱ میلادی در حومهٔ شهر والنسیا در اسپانیا به دنیا آمد. در همان شهر تحصیلات خود را در مدرسهٔ هنر و معماری به پایان رساند. پس از پایان تحصیلات معماری در ۱۹۷۵ برای تحصیل در رشته سازه وارد مؤسسه فنی فدرال سوییس در زوریخ شد. در ۱۹۸۱ پس از اتمام تز دکترای رشته مهندسی سازه تحت عنوان «چین خوردگی قاب‌های سه بعدی» فعالیت‌های معماری و مهندسی خود را آغاز کرد. او یکی از مشهورترین و بحث برانگیزترین معماران امروز جهان است که به دلیل معماری جسورانه ساختمانهایش و همچنین طراحی بیش از ۵۰ پل در سرتاسر دنیا شناخته شده است. کالاتراوا هم در غالب معمار و هم مهندس سازه آموزش دیده است. فرم‌ها و عناصر شاعرانه معماری کالاتراوا در جهان شناخته شده و تحسین برانگیزاند. در کارهای او هم قوانین فیزیک به چالش کشیده می‌شوند و هم نوعی حس جنبش به درون عناصرِ ساکن القا می‌شود. بلند پروازی‌های شاعرانه او در طراحیِ ساختمان‌ها و پل‌هایش کوله باری از تحسین‌های بین‌المللی را برای کالاتراوا به‌همراه داشته است. دفاتر کاری او در زوریخ، پاریس، نیویورک و شهرهای دیگر جهان گسترده شده و شهرت وی در معماری نوین زبانزد خاص و عام است. کالاتراوا عناوین و جوایز بسیاری را کسب کرده است. از آن جمله می‌توان مدال نقره پژوهش و فناوری از پاریس (در سال ۱۹۹۰) و جایزه معتبر مدال طلایی از انجمن مهندسان سازه (۱۹۹۲) را نام برد.
در سال ۱۹۹۳ موزه هنرهای زیبای نیویورک نمایشگاه بزرگی از آثار او را تحت عنوان «سازه و زیبایی» برپا کرد. در سال ۱۹۹۸ وی به عضویت انجمن هنر و فرهنگ پاریس انتخاب شد.
مهندس معمار و هنرمند اسپانیایی، شصت و یکمین برنده مدال طلای موسسه آمریکایی معماران AIA است که در ۱۱ فوریه ۲۰۰۵ طی مراسمی در موزه ملی ساختمان واشنگتن دریافت کرد.
طی مراسمی که در طبقه دهم مرکز تجارت جهانی نیویورک برگزار شد؛ سانتیاگو کالاتراوا ( Santiago Calatrava ) به عنوان برنده جایزه برتر ۲۰۱۵ معماری اروپا معرفی شد. جایزه توسط مرکز اروپایی طراحی هنر معماری، مطالعات شهری و موزه مدرسه شیکاگو اهدا شد. این جایزه، به افرادی تعلق می‌گیرد که به حفظ میراث معماری و تاریخ اروپا کمک می‌کنند. سانتیاگو کالاتراوا، معروف‌ترین برنده این جایزه محسوب می‌شود. پروژه‌های خارق‌العاده او در سراسر اروپا و نقاط مختلف دنیا خودنمایی می‌کنند. دلایل زیر، علت تمایز او با دیگر همکارانش را اثبات می‌کند.
توانایی کالاتراوا در تبدیل یک زیرساخت حمل‌ونقل به یک نقطه نمادین شهر، شاید اصلی‌ترین نقطه قوت او باشد. در بین معماری‌های چشمگیر او، می‌توان از پل Chords در شمال بیت‌المقدس (کرانه باختری رود اردن) اشاره کرد. این پل، فقط یک نماد مدرن نیست؛ سیستم روشنایی پل، به حل بعضی از مشکلات ناشی از ترافیک کمک می‌کند.
ساختمان نوآوری، علم و فناوری دانشگاه پلی تکنیک فلوریدا در اقلیمی نیمه حاره‌ای قرار دارد. بافت زیست‌محیطی ساختمان از طریق پوسته پویا آن، به‌خوبی مشهود است. ساختمان باله دار دانشگاه، نورگیری بزرگ دارد که یک سیستم هیدرولیک سایه‌انداز دارد و با آلاچیق‌های سفیدی احاطه شده که از شدت تابش نور خورشید به داخل ساختمان جلوگیری می‌کند.
بیشتر دوستداران معماری، ساختمان‌های کالاتراوا را از طریق فولاد سفید درخشان، بتن و اسکلت‌های خمیده می‌شناسند. این مرد اسپانیایی ثابت کرده که در صورت نیاز از سبک خود فاصله می‌گیرد. پل عابر پیاده شهر کلگری، از نظر اندازه نسبت به دیگر پل‌های جاده‌ای کالاتراوا کوچک‌تر است و در آن از خطوط قرمزی استفاده کرده که با رنگ‌های سبز و آبی پیرامون در تضاد است.
اگرچه کالاتراوا به خاطر ساختارهای مجسمه‌ای بزرگ مشهور است اما نشان داده که حتی در طرح‌های نمادین نیز از کارایی غفلت نکرده است. ایستگاه راه‌آهن لیژ بلژیک، مثالی خوبی در این زمینه است. یک طاق عظیم که از دنده‌های سفید تشکیل شده و در کنار ایجاد یک ورودی فاقد ستون، دروازه‌ای کاربردی و دیدنی نیز بر روی توریست‌ها باز کرده است.
طرح مراکز حمل‌ونقل، از ایستگاه قطار تا فرودگاه، تأثیری مثبت و به یادماندنی روی شهرهای مختلف دنیا گذاشته است. کالاتراوا، این اصل را بهتر از هر کسی می‌داند. او این اطمینان را به وجود آورده که هر شخصی به لیون سفر کند؛ ساختمان شبح مانند ایستگاه قطار سنت اگزوپری و فرودگاه لیون را به خاطر خواهد سپرد. جهش ناگهانی بام سیاه ساختمان مانند منقار پرنده است. این ساختمان در سال ۱۹۹۴ افتتاح شد.
کالاتراوا را با طراحی ساختمان‌های عمومی می‌شناسیم؛ چه یک ساختمان هنری مانند موزه میلواکی و چه دانشگاه فلوریدا. علاوه بر این، او اثبات کرده که در پروژه‌های رقابتی تجاری و مسکونی نیز موفق است. شکل غیرعادی برج مالمو، زمانی که ده سال پیش افتتاح شد؛ اولین برج پیچشی دنیا محسوب می‌شد و موفق به دریافت جوایز متعددی شد.
هرچند که کالاتراوا، گاهی با سایت‌های باز و بدون مانع مواجه بوده، گاهی نیز با چالش‌های فیزیکی یا سیاسی نیز روبه‌رو بوده است. شاید چالش برانگیزترین پروژه او، مرکز تجارت جهانی PATH باشد که در دل جنگلی از ساختمان‌های بلند قرار گرفته است.
بیشتر پل‌های کالاتراوا، به عنوان شاهکار معماری دیده می‌شوند اما کالاتراوا می‌تواند هنگام مواجه با چالش ترکیب بافت تاریخی و طراحی مدرن، رویکردی ظریف پیدا کند. نتیجه طرح او برای پل کانال بزرگ ونیز، بر اساس شفافیت، انعکاس و نور شکل گرفته است.
معماری و طراحی ساختمان موزه فردا را سانتیاگوکالاتراوا در شهر ریودجنیرو انجام داده است. طراحی این موزه با توجه به فرهنگ بومی منطقه انجام شده است. کالاتراوا سعی کرده که در این طرح، رابطه مناسبی بین شهر و محیط زیست اطراف برقرار کند. این موزه شامل ۵۰۰۰ مترمربع فضای نمایشگاهی دائم و موقت است. همچنین میدانگاهی به مساحت ۷۶۰۰ مترمربع دارد که به دور ساختمان می پیچد و تا اسکله ادامه دارد. ساختمان در سمت میدانگاه دارای کنسولی به طول ۷۵۵ متر است و از طرف دریا نیز کنسولی به طول ۴۵ متر دارد.
طرح جدید سانتیاگو کالاتراوا از پاویلیون امارات در نمایشگاه اکسپو دبی ۲۰۲۰ در حال آماده سازی و اجراست. غرفه امارات با تأثیرپذیری از یک شاهین پرنده ارائه شده و بیش از ۱۵ هزار متر مربع را در ۴ طبقه پوشش داده و فضای ۱۷۱۷ متری برای پذیرایی از مهمانان که به پلان مجموعه اضافه شده است. در مراسم رونمایی از این پروژه، رئیس کمیته عالی دبی (Expo 2020 H.H)، شیخ احمد ابن آل مکتوم از پروژه به عنوان نماد برجسته امارات حمایت کرد و آنرا طرح بهترین پروژه برای نمایشگاه امارات خواند.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.